پرورش بلدرچین در ایران از اواخر دهه ۵۰ در شهر های مرکزی ایران به خصوص استان یزد آغاز و در اواخر دهه ۶۰ پرورش این پرنده خاص در استان های تهران و اصفهان نیز رونق گرفت ، تنها نژاد بلدرچین رایج در ایران که جهت تولید گوشت بلدرچین و تخم بلدرچین ( نژاد دو منظوره ) تا به امروز به صورت صنعتی و حرفه ای کاربرد داشته است بلدرچین ژاپنی (coturnix quail japonica) می باشد.
بلدرچین ژاپنی در چند سویه مختلف از نظر رنگ پرها موجود می باشد ، که تفاوت چشم گیری به طور علمی و عملی در پرورش و میزان بازدهی اقتصادی آن ها از نظر ضریب تبدیل ، میزان تخم گذاری و طول عمر مشاهده نمی شود ، و گاهاً دیده شده که به علت نا آشنایی مردم بلدرچین ژاپنی با رنگ سفید را به عنوان نژاد وایت کانادایی یا … با قیمت بالاتر در بازار فروخته اند .
مقاومت بالا ، بلدرچین ژاپنی را در طول پرورش بلدرچین از مصرف هر نوع واکسن و آنتی بیوتیک در شرایط معمول مصون نگه داشته و باعث شده تا به عنوان محصولی سالم و ارگانیک در سبد غذایی مردم جای داشته باشد .